Doku üremeleri ve neoplastik bozukluklarla ilgili bilgiler ilk defa M.Ö. 3000-1500 yıllarında Mısır papirüslerinde görülmektedir. Hipokrat kötü huylu ve iyi huylu tümör arasındaki farkı vurgulayan ilk kişidir. MÖ400 yılında kanserli dokunun yapısının yengeç gibi girintili çıkıntılı, kabuklu olduğu için CANCER (YENGEÇ) adını vermiştir
Kanserli hastalarda ağrıyı da yengecin ısırmasına benzetmiştir. Oncos terimi ise Yunanca’da ‘Kütle’, ‘Yük’ ‘Vücudun taşımak zorunda olduğu yük’ veya ‘Tiyatroda kullanılan bir tür uzantıları-çıkıntıları olan maske’ anlamına gelir. Onkoloji (Tümör bilimi) köken olarak onkos’dan gelir.
Kanser olağandışı ve muhtemelen kontrol edilemeyen sınırsız hücre bölünmesi sonucu kötü huylu büyüme veya tümör olarak tarif edilir. Yerel dokulara yerleştiği gibi lenf sistemi veya kan dolaşımı yoluyla vücudun diğer bölümlerine de yayılma eğilimindedir. Organların işlevlerini yapmalarını engeller.
Hayvanlarda kanser olguları her geçen gün artan oranlarda bir seyir göstermektedir. Eğer hastalık vücuda saçılmış ise (metastaz) hastalarda sağaltım çok agresif uygulanmaktadır. Tedavi amacıyla cerrahi girişim, radyoterapi, kemoterapi, hormon, immunoterapi, gen terapi veholoterapi gibi alternatif yaklaşımlar yaygın olarak kullanılmaktadır.